ပံုမွန္အသက္႐ွဴ႕ျခင္း
______________________
စာသားတခု အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ ၾကည္ႏူး(ရန္)
သတင္း စာ ေန႔တိုင္းမလာတဲ့အခါ။ ခံစားခ်က္ေတြ ဗလာျဖစ္ရမယ္။
SMS/Email တစ္နာရီ ၂၀၀ကီလိုႏႈန္းနဲ႔လာခဲ့ပါလား။
ဆႏၵေတြေရာက္မလာတဲ့အခါမ်ား လူပ်ိဳဝင္ခါစ အတၱေတြဟာ ရင့္ႏြမ္းရတယ္။စိတ္တဆင္စာငလ်င္လႈပ္ရတယ္။
လူခ်င္းမေတြ႔ေတာင္ စိတ္ခ်င္းေတြ႔ခဲ့ခ်င္ေသးတာ ။
စိတ္ကူးေတြရဲ႕ x : y ဝင္႐ိုးမွာစကားေဗဒေတြက်ိဳး၊ေၾက၊အစိတ္စိတ္။
ေပ်ာ္စရာ တကယ္ရိွတယ္လ္ုိ႔ မေျပာမိေစနဲ႔။
ေသာက္တလြဲေန႔ေတြထဲမွာ အသက္႐ွဴၾကပ္ၾကရတာ။ ႐ွင္သန္ေနရတာသိပ္ေၾကာက္ေနရတယ္ ။
လူျဖစ္ရတဲ့ တန္ဖိုးဟာဝဋ္ေႂကြးတစ္ခုပါပဲ ။
ေသမိန္႔ေပးမယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးနဲ႔။
ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ေနတယ္လို႔ ။
သိသိႀကီးညာေျပာေနတာပါ ။
ယဥ္ေက်းတယ္ဆိုတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ အတၱေတြပဲ ပက္ပင္းတိုးေနရတယ္။
ဒါဟာ မ႐ွာပဲရတဲ့ တရားပါပဲ။တရားမေပါက္တာက ဒုကၡ။
ပါတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕နံေဘးၾကည့္။ၾကည့္။ဆက္ၾကည့္။ အေဖာ္မြန္ဆိုတာေသျခင္းတရားပဲျဖစ္မယ္။
က်ကြဲသြားတဲ့ အိပ္မက္ေတြ အတြက္ လူ႔ဘဝဆိုတာ (လူျဖစ္ျခင္းဟာ)မတန္လိုက္တာ....။
တိက်စြာ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ.........။ ဘာမွမေျပာႏိုင္တဲ့ေန႔ေတြထဲ။ ေသလူလိုျဖစ္တည္ခြင့္ဘာမွမရႏိုင္သာေတာ့။ဘဝကိုမခ်စ္တက္ေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ရယ္။အခါရယ္။ေမႊးထားတဲ့မီးရယ္။ အရာရာကိုလည္း ခ်စ္လို႔မရေတာ့ဘူး။
ဒါပါပဲ သေဘာမေတြ႕တာေရးတဲ့လိုင္းေတြပဲ။စိတ္ျပတ္စရာေတြေတာ္လွန္ရင္း ေရႏွစ္ေနတာပါပဲ။
ဘာျဖစ္ေသးလဲ အေတြးထဲမွာ ကိုယ္ က်ိဳးေၾကပါရေစသား၊ဆုေတာင္းမိ။ေတြးၾကည့္လည္း ေျပးၾကည့္လည္းေမာမယ္ ။ တိတ္ဆိတ္။
တိတ္တိတ္ဆိတ္။တိတ္တဆိတ္။တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္။ဘာေၾကာင့္လဲ။
ငါ ေတြဟာ အေရာင္ေျပာင္းကုန္တယ္။
လင္းဆက္ေဝ(ပ်ဥ္းမနား)
၂၀.၈.၂၀၁၅
Comments
Post a Comment