​ေဆာင္​း​ေသရာသီ

​​ေဆာင္​း​ ေန႔ နံ နက္​ တစ္​ ခု
ခ်ယ္​ ရီ ​ေတြ ​ေပၚ
ႏွင္​း စက္​ ​ေတြ အ ႐ွိန္​ ျပင္​း ျပင္​း ထိုး ဆင္​း
​ေဝ ဒ နာ ဒဏ္​ ရာ တစ္​ ခု
ပိုး ​ေမြး သလို တ ယု တယ
ကဗ်ာ ထဲ မွာ ခ် ျပ ​ေန ရတာ
စ ကား  လံုး ​ေတြ ​ေမာ ပမ္​း
​ေအး စက္​ ၾက စို႔
ဒီ တစ္​ ​ေဆာင္​း နဲ႔
ခ်စ္​ လို ရ ​ေစ မ ရ ​ေစ
​ေပ်ာ္​ လို႔ ျဖစ္​ ​ေစ
ဒဏ္​ ရာ ​ေတြ
​ေဆာင္​း ႏွင္​ စက္​ ​ေတြ နဲ႔
ရင္​ ခြင္​ ကမၻာ ကို မပုပ္​ မသိုး ​ေအာင္​
ႏွင္​း ​ေငြ႔ ႐ိုက္​
ကာ လမ်ားစြာ ပ်ိဳး ထား ခဲ့
ကိုယ္​့ ပန္​း ခင္​း​ေလးမွာ
ပန္​း အ ​ေသ ​ေတြ ​ေဝ လို႔
သူ႔ရဲ႕လွည္​့ဖ်ားျခင္းမွာ
​ေတာင္​ပံတစ္​စံုလွပစြာ​ေအးစက္​
​ေန​ေရာင္​တစ္​စဟာ
ကမ္​း​ေျခမွာ​ေန​ေရာင္​ခံ
ငါ့​ေနာက္​​ေက်ာမွာသာလို႔
အျပံဳး​ေတြပန္​းလို​ေဝ
​ေဆာင္​းပံုျပင္​တစ္​ပုဒ္​
​ေသျခင္​းန​ဲ့ပူ​ေဇာ္​
နီးနီး​ေလး န​ဲ့​ေဝ
​ေဝ​ေဝ​ေလးနဲ႔ပဲနီး​ေနရ​ေစကြယ္​
​ေဆာင္​းပံုျပင္​အ​ေသ
​ေက်ာပိုးအိပ္​ထဲထည္​့
​ေႏြရက္​​ေတြကိုျဖတ္​
မိုးရြာထဲထိုင္​ခ်
တစ္​​ေဆာင္​းသစ္​ဖို႔​ေစာင္​့​ေတာ့မယ္​
    
           လင္​းဆက္​ပိုင္​

Posted via Blogaway

Posted via Blogaway