​ေပ်ာ္​စရာ​ေသ

ဘာ​ေၾကာင္​့ညာ​ေၾကာင္​့
မ​ေျပာခ်င္​​ေတာ့ဘူး
​ေျပးၾကည္​့စရာမလို​ေတြးၾကည္​့တာနဲ႔သိ
ငါ့ရဲ႕ ​ေအာ္​သံ ​ေခၚသံ ပဲ့တင္​သံ
အသံမဲ့ဇုန္​မွာ
နင္​့ႏွာရြက္​ပိတ္​ကာျခံဳအိပ္​ထား
ခႏၶာကိုယ္​ ရဲ႕ အ႐ွားပါဆံုးတြင္​းထြက္​
မ်က္​​ေရစက္​​ေတ​ြ
ပါးျပင္​​ေပၚတလက္​လက္​
စိန္​ပြင္​့မ်ားအလား
နင္​​ေဆာ့ကစားဖို႔​ေတာက္​ပ
ငါ့အခန္​းနရံမွာခ်ိတ္​ဆြဲ
ငို​ေနတဲ့ဂစ္​တာ အသံအိုင္​အိုင္​းဆိုညည္​း
ျခ​ေသၤ့လိုအသဲႏွလံုးတရိစာၦန္​ရံုအပို႔ခံရ
​ေထာင္​က်​ေနသလိုခ်စ္​ျခင္​းမ်ား
လက္​စ္​ဗီးဂက္​စ္​လို႔​ေပ်ာ္​စရာ
ၿမိဳ႕အလွကို​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေနရတာ
ခိုပုပ္​​ေတ​ြတသ္​အုပ္​ၿပီးတစ္​အုပ္​
ဘဝဆိုတာအဲ့လိုလား?
ဒလိမ္​့​ေကာက္​​ေကြးျပဳတ္​က်
မအိပ္​ပဲမက္​တဲ့အိပ္​မက္​
အသကုန္​​ေအာ္​တ​ဲ့ပင္​လယ္​
ရာသီဥတု လိႈင္​းထန္​ ျပက္​ရယ္​ျပဳ ႏွလံုးသား
နင္​့လက္​မွာ အႀကိမ္​ႀကိမ္​ ​ေသဆံုးရတာ
​ေပ်ာ္​စရာကြယ္​့။
                  လင္​းဆက္​ပိုင္​

Posted via Blogaway