အပူခ်ိန္​ျပင္​းမွ ပြင္​့လန္​းတဲ့ ပန္​း

အပူခ်ိန္​ျပင္​းမွ လန္​းဆန္​းတဲ့ ပန္​း

လင္​းဆက္​ပိုင္​

အရင္​လို ခိုးခိုးခစ္​ခစ္ ​ေန႔ရက္​​ေတြမွမရိွ​ေတာ့တာ
တကယ္​ဆို ​ေပ်ာ္​စရာဆိုတာကလည္​း
ရယ္​ျမဴးသံ​ေတြနဲ႔ ဘာဆိုင္​သတုန္​း
အတိတ္​ဆိုတာ လြမ္​းဖို႔သက္​သက္​ပဲ
ဆိုၾကပါစို႔
အာရံုထဲက ပဲ့တင္​သံ​ေတြဟာ ကိုယ္​အ႐ူးထမွတ္​တမ္​းပါပဲ။

သက္​ျပင္​း​ေပါင္​းမ်ားစြာနဲ႔ နံနက္​ျဖန္​ကို ႀကိဳရင္​​ေမာတယ္​...
ပစ္​စလက္​ခတ္​ ကိုယ္​့ရင္​ခုန္​သံလည္​းအမိုးအကာမဲ့​ေနဆဲ...
ဆိုညည္​းမိတ​ဲ့သီခ်င္​းတိုင္​းက ႏွလံုးသားကိုကုတ္​ျခစ္​တယ္​
သံဆူးႀကိဳး သီခ်င္​းမ်ားပါပဲ ၿငိတြယ္​။

ဖိနပ္​ျပတ္​အနာဂတ္​လည္​း ကဆုန္​ဆိုင္​းရင္​း
ကိုယ္​့ကံကိုက အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့လြန္​း​ေနသလား
စိတ္​ကို တူး​ေဖာ္​လိုက္​တိုင္​း ကိုယ္​့သခ်ႋုဳင္​းပဲ​ေတြ႔ရ...
ကိုယ္​့ ကႏၱာရလည္​း သူ႔အပူခ်ိန္​နဲ႔ ပီပီသ လွတယ္​...
အဲသလို ခပ္​ရဲရဲပြင္​့ပစ္​လိုက္​တ​ဲ့ လန္​းဆန္​းလြန္​းစြာ​ေသာ......
ကိုယ္​က ကႏၱာရ ႏွင္​းဆီပါပဲ​ေလ။

​

Posted via Blogaway