အေမ့ခံ ရစ္ပတ္မႈ့
..................လင္းဆက္ပိုင္
သန္႔စင္စြာ သူ႔အျပံဳးက
နက္႐ိႈင္းစြာ ရင္ကို စိုက္၀င္တယ္
ျပန္ႏႈတ္ဖို႔ အားအင္ေတြ မဲ့တယ္
ေလျပည္ေတြ
ညည္းညည္းညဴ ျဖတ္တိုက္သြား...။
ဘယ္ရင္အံုက ေက်ာက္တံုး အရည္ေပ်ာ္က်
နီေဆြးေဆြ အေရာင္ေတြ
အလင္းေရာင္ေပ်ာက္ဆံုးေသာေန႔က
သူ့ကို ေတြ႔လိုက္တာ
ကိုယ္ထင္တာထက္ ကိုယ့္ခံႏိုင္ရည္နည္းပါလြန္း။
ျပန္ေတြ႔ၾကမွာလား
မေမ်ွာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ တမ္းတမိ
ရင္ပြင့္ေအာင္လြမ္းလြန္းတဲ့
စကားလံုးတို႔ ငါျပန္၀ွက္ခဲ့တယ္
အလ်င္အျမန္ အသားက်ဖို႔ ခက္သားကြယ္။
အစက္အေျပာက္ေလးေတာင္မျမင္ရ
ဘ၀ရဲ႕ ခ်ိန္သီးလႊဲပံုေတြ နာရီဘယ္ၾကာၿပီလဲ
မတည္ၿငိမ္တဲ့ ေျပးလႊားမႈ့ေတြ ရပ္တန္႔မရ
အလွည့္အေျပာင္း အႂကြင္းအက်န္
သန္းေခါင္ယံ ၿပီး သန္းေခါင္ယံေတြ
ပြတ္ေလာ႐ိုက္စကားလံုးတို႔ အရိပ္မထင္ေသးဘူးရယ္။
Posted via Blogaway
Comments
Post a Comment