ကိုယ္​့အ​ေတြဟာ ကိုယ္​့ကိုစား​ေသာက္​တယ္​

ကိုယ့္အေတြးဟာ ကိုယ့္ကိုစားေသာက္တယ္
______________________________________

တကယ္ေတာ့က်ေနာ္ဟာ
စကားေျပနဲ႔ေပါင္းသင္းေနထိုင္သူတစ္ေယာက္ပါ
စကားေျပထဲမွာ ဘာေတြရိွေနသလဲ
သတိရစိတ္ဟာ အလြမ္းနဲ႔ပဲဓာတ္ျပဳတယ္
လိုင္စင္မဲ့တဲ့ ကိုယ့္စကားလံုးေတြအဖတ္တင္တယ္
နေမာ္နမဲ့ လိင္နည္းမ်ိဳးစံုအခြန္ေဆာင္ျပီး
ရင့္မွည့္ေနတဲ့ အိပ္မက္ကို ငါ ၀ီစီကီနဲ့ျမည္းတယ္
ခဏခဏေပၚလာတက္တဲ့ မင္းမ်က္ႏွာႀကီးကိုမုန္းတယ္
ဒါကို ျပန္ေပြ႔ဖက္ရင္း တငိုငိုတရီရီ နဲ႔ ၾကပ္မျပည့္ေတာ့တဲ့ေကာင္လို
စကၠန္႔တိုင္းဟာမေကာင္းဆိုး၀ါး လမ္ေလ်ွာက္သံပဲ
အသဲကြဲ သီခ်င္းနဲ႔ အကုသိုလ္ေတးေတြ ငါဆိုတယ္
ကို႔ယို႔ကားယားခုန္ဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြတိုင္းဟာ
နာၾကည္းမႈ့ကို ကိုယ္စားျပဳေနတာလား ဒါငါ့ကိုယ္တြင္းကထြက္လာတဲ့ ေလွ်ာ္ရည္ေတြပဲ
အခ်စ္ဟာ ႏူးညံ့ျခင္းဆိုၿပီး
က်ိန္စာတိုက္ခဲ့တဲ့ ေအာက္တိုဘာညကို မလြမ္းသင့္ေတာ့ဘူးေပါ့
ေလလိႈင္းထဲမွာ ယိမ္းထိုးတဲ့ မုသား၀ါဒေတြနဲ႔
အသက္ေပးယံုၾကည္ထားတဲ့လမ္းမွာ
အခ်စ္ဆိုတာ လူတိုင္းေျပာတက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းထက္မပိုပါဘူးကြာ
လြမ္းတာ လြမ္းတယ္ေျပာခြင့္မရတဲ့
ခ်စ္သူပါလို႔ ျပစရာမရိွတဲ့ ကိုယ္ကေမွာင္ခိုေကာင္ပါပဲ
ေနာက္ျပီး ကိုယ္ပဲ လူ႔အခြင့္အေရးဆံုး႐ႈံးရတာပဲ
ေရမီးအစံု ေျမႀကီးတုန္လို႔ရတဲ့ေခတ္ထဲမွာ
အခ်စ္ကို ႐ူးသြပ္တာ ႐ူးၿပီးသြပ္သြပ္ခါေနလို႔ပါ
ဆီ၊ဆား အစံု ျဖည္စားရံု ဆႏၵရိွရင္းလည္း
ရယ္ဒီမိတ္ေတြရဲ႕ အေျမာင္လုပ္ေပါ့ အခ်စ္ရာ...
ဒါဟာ ေခတ္မီွတဲ့ ေခတ္ေပၚစတိုင္တစ္ခုေပါ့
ဘုရားစူး မိုးႀကိဳပစ္ မင္းကိုခ်စ္ေနတာေလးေတာ့ ယံုေပးေပါ့ကြာ
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ မသတီစရာ ဆက္ဆံျခင္းတစ္ခုေပါ့
အနာဂတ္ဆိုတာ ေနာက္ေက်ာကိုထိုးတဲ့ဓားတစ္လက္ေလာက္တန္းဖိုးမွမရိွတာ
ဦးေဏွာက္ နဲ႔ အသဲႏွလံုးကန္းေနသူအတြက္
ကိုယ္ေရးတဲ့ ကဗ်ာတိုင္းေသြးျပက္ေစခဲ့ၿပီေလ အခ်စ္။

လင္းဆက္ပိုင္
23.3.2015

Posted via Blogaway