အစာသြပ္ဖို့ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့နံနက္စာ

အစာသြပ္​ဖို႔​ေမ့က်န္​ခဲ့တဲ့နံနက္​စာ
_____________________________
​ေနျခည္​စအတင္​းလႈပ္​ႏိႈးတဲ့ ငါ့အာရံုမ်ား။
ခပ္​​လံလံ ​ေရာက္​ႏိုင္​ဖို႔ ခပ္​​ေလး​ေလး။
ဘယ္​မွာလဲ။
မိုး​ေမ်ွာ္​စိတ္​ကူး​ေတြ ဟာလိပ္​စာကဒ္​ ။
စံ​ေတာ္​ခ်ိန္​၃၀မိနစ္​ ခံုဖိနပ္​​ေလယာဥ္​ပ်ံငါစီးလို႔။
ဒီအ​ေတြးကို စား​ေသာက္​ သတၱဳရည္​ဖန္​ခါး အၾကံ​ေျမာက္​ႏိုင္​လြန္​းရဲ႕။
​ေရာက္​တက္​ရာရာစိတ္​ကူး​ေတြပဲျဖစ္​လိမ္​့မယ္​။
ကာလသံုးပါးငါတို႔ၾကားမွာျခားၿပီကိုး။
စကၠန့္တံနဲ့အတူ တစ္​လွမ္းျခင္း တစ္လွမ္းျခင္း။
ငါ့ရင္ခုန္သံဟာ ​ေ​​​​​​​​​လ်ာ့ ​ေလ်ာ့ လာပံု။
ဒါလည္း​​ေကာင္း​​ျခင္​းတမ်ိဳးပါပဲကိုး။
သူမရဲ႕ ဖန္​ဆင္​းခံကလြတ္​​ေျမာက္​ဖို႔​ေျခလွမ္​းတို႔ ။
​ေလးပင္​ျမဴးႂကြဖြယ္​ ႏြမ္​း​ေအာင္​းလန့္​ျပီ​ေပါ့။
ငါ့မိွန္​ျပမႈ​ေတြ ဘာ​ေတြမ်ား ထပ္​ကြန္​႔စရာက်န္​ရိွ​ေန​ေသးသလဲ။
​ေမ့လြယ္​ ​ေပ်ာက္​လြယ္​ျဖစ္​ဖို႔ပဲ ပို​ေသခ်ာခဲ့ပါမယ္။
ပစၥဳပၸန္​​ေတြရိွ​ေသးလား။
ဒီမွတ္​တိုင္​ဟာ​ေနာက္​ဆံုးပဲ ကိုး။​ေ႐ွ႕မွာထပ္​စီးဖို႔ လမ္​းမရိွ​ေတာ့ဘူး ဆို။
စီနင္းခဲ့သမ်ႇ​​ေနဝင္​သြားငါႏွစ္သက္​​​မိတဲ့အရသာ
လို ။

လင္​းဆက္​ပိုင္​(ပ်ဥ္​းမနား)
19.5.2015



Posted via Blogaway